De zalving van David

De eerste lezing van komende zondag brengt ons het mooie verhaal van de roeping van de jonge David tot koning. Hij is de jongste van het gezin. Zijn broers zijn ouder en wellicht ook groter en krachtiger. Maar dat is voor God niet het criterium. God let niet op het uiterlijk. Mensen kijken meest naar wat je van buiten ziet, maar voor God is dit niet belangrijk. Hij let erop hoe een mens van binnen is, Hij let op het hart van een mens.
Toen nam Samuel een hoorn van een ram, gevuld met olie. Die goot hij voluit over het hoofd van David (dus niet zo spaarzaam als de zalving bij doopsel of vormsel). En van dan af was de geest van de Heer werkzaam in David. Een goede koning moet zich laten leiden door Gods Geest. Door zijn zalving wordt hij nadrukkelijk geplaatst in de dienst van God.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 15 maart 2023

Week van de vrijwilliger

Van 25 februari tot 5 maart is het week van de vrijwilliger, hoge tijd om hen eens te feliciteren en te bedanken. Want ze verrichten zoveel belangeloze inzet, ook de vele vrijwilligers in onze kerkgemeenschap. Enkele metaforen:

Vrijwilliger, je bent uniek

Met wie of wat ben je te vergelijken? Ik kon kiezen voor de kaars want die geeft licht, energie en warmte, dat klopt. Maar een kaars is een zwak iets, ze dooft bij de minste weerstand. Als de wiek nat wordt, brandt ze niet meer. Een lichte bries en de vlam gaat uit…. Om dan nog maar te zwijgen van die kleine theelichtjes, waarop je niet altijd kan rekenen. In feite is een kaars tegengesteld aan alles wat de vrijwilliger is.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 1 maart 2023

Ann Van Nieuwenhove

Volgens de overlevering geldt het woestijngebied bij Jericho (Mt. 3,1), de zogenaamde Woestijn van Judea, als de plaats waar Jezus verzocht werd. Vanaf een bepaalde plaats, Tell es-Sultan, heeft men een schitterend uitzicht op de berg der verzoeking. Op de top van de berg werden Jezus alle koninkrijken van de wereld aangeboden als hij voor satan zou knielen. (Mt. 4,1-11)

Bij ‘woestijn’ moeten we niet denken aan de Sahara, nee, eerder aan een ongecultiveerd, dor gebied. Een eenzaam steenachtig gebied. Doorgaans ligt er een dunne laag aarde op het gesteente en is er slechts beperkte planten- en struikengroei mogelijk. Een van de levensbedreigingen in de woestijn is het gebrek aan water en soms aan voedsel.

In het religieuze taalgebruik is ‘de woestijn’ een land van vijanden van het leven, een landstreek van de dood; het volstrekte tegendeel van wat God oorspronkelijk met de aarde bedoeld heeft, als land van vruchtbaarheid. Het is een landstreek vol gevaren die de mens voortdurend bedreigen. De tocht door de woestijn – heel Exodus – werd zo een symbool van beproeving en loutering.
Zo heeft het verblijf van Jezus in de woestijn in het begin van zijn openbaar leven een diepe betekenis.
In de mate dat ik het inzie en aanvoel heeft Jezus, na zijn doopsel, gedreven door de Geest, de weg aangewezen naar de kern van zijn boodschap waarmee Hij ons blij wil maken: de satan weerstaan in Naam van de Vader en diens wil volbrengen.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 22 februari 2023

Paul Lacaeyse ss.cc

“Bemint uw vijanden. Doe goed aan wie u haten…” Wat Christus ons in het evangelie van komende zondag voorhoudt stoot vaak mensen tegen de borst, omdat Hij zoveel eist.

Niet te doen?

Een priester vertelde eens hoe een van zijn parochianen reageerde. In zijn preek had hij zijn best gedaan om die woorden van de Heer wat toe te lichten. Maar na de mis kwam een goede man, één van de medewerkers van de parochie, de sacristie binnen met een gezicht dat duidelijk liet zien dat hij niet akkoord ging. Toen de priester hem vroeg: “Scheelt er iets”, antwoordde hij ontstemd: “Ze waren daar weer met dat dom stuk evangelie”.

Mooi en vriendelijk klinken die woorden niet, en ze getuigen ook niet van grote waardering en eerbied voor het woord van Christus. Maar hoe kwam zo een gelovige man er dan toe iets dergelijks te zeggen? In al hun hevigheid drukten zijn woorden uit wat veel mensen spontaan denken en aanvoelen.

Want wat Jezus hier als levenslijn voorhoudt, dat lijkt hen niet te doen: geen weerstand bieden aan onrecht, meer doen dan wat men van je eist, en zelfs vijanden beminnen. En toch waren dat geen onbezonnen woorden van de Heer. Hij zette zich heel bewust af tegen wat al zo lang werd voorgehouden, en daar plaatste Hij iets anders tegenover, waar Hij met heel zijn goddelijk gezag ging achter staan: “Gij hebt gehoord dat er dit en dat gezegd is, maar Ik zeg u nu…”

[…]

Lees meer in KERK & leven van 15 februari 2023

pastoor Frans