Categorie: Geen categorie

Elke dag is er wel ergens op de wereld ellende waarvan het nieuws ons de beelden laat zien of woordverslagen laat horen of lezen. Op de duur is het meer dan wij aankunnen. Sommigen dreigen daardoor afgestompt te raken, ongevoelig te worden voor het leed van mensen ver weg. Gelukkig worden velen er wel door bewogen, door de natuurrampen en door de conflicten tussen mensen of tussen volksgroepen. Dan gebeurt er blijkbaar iets met ons. En hulporganisaties helpen ons om aan ons medeleven concreet vorm te geven, zodat het niet beperkt blijft tot gevoelens.

Bij zoveel ellende wordt in ons een gevoelige zenuw geraakt. Ergens leeft in ons het besef dat mensen voor elkaar verantwoordelijk zijn, dat zorgen voor mensen waar ook ter wereld een plicht is. Blijkbaar leeft bij heel velen een ideaal van menselijkheid en naastenliefde, de droom van een ideale samenleving, waar mensen met elkaar weten te delen: hun lief en leed, hun hebben en houden.

God zij dank leeft dit aanvoelen in ons. Want als dat gevoel voor eerbied voor de mens, voor eerlijkheid, solidariteit en rechtvaardigheid ontbreekt, gebeuren de ergste dingen. Dingen die we op onze televisie zien, of waarover we berichten lezen in onze krant en horen op onze radio: wat mensen elkaar aandoen in machtsstrijd en in oorlogsgeweld. In het Bijbelboek der Spreuken staat: “Waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk”. Waar idealen van menselijkheid ontbreken, breekt onmenselijkheid los.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 7 april 2021

Pastoor Frans

De aankomende Goede Week kan ons doen nadenken over wat de apostel Paulus schrijft in zijn eerste brief van de Korintiërs: “Wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor de joden een ergernis, voor de heidenen een dwaasheid, maar voor ons die geloven is Hij Gods kracht en Gods wijsheid.” Inderdaad, Joden hebben zich aan Christus geërgerd. Zij hebben Hem verworpen en laten doden omdat Hij beweerde Gods Zoon te zijn. Dat was een gruwel in hun ogen. Zij ergerden zich ook aan Jezus omdat Hij de mensen meer waard achtte dan de wet en de tempel. En voor heidenen is de levenswijze en de kruisdood van Christus een dwaasheid. Voor hun verstand is het nauwelijks te vatten dat iemand zich ten volle geeft voor anderen, zelfs soms ten dode toe.

Sinds maart van vorig jaar hebben heel wat mensen dit heel duidelijk gedaan: zich geven voor anderen. Het waren al wie zich ingezet hebben voor de coronapatiënten: artsen, verpleegkundigen en ander personeel in de ziekenhuizen, rusthuizen en in de thuiszorg. Allemaal met het risico dat zij zelf getroffen werden. Maar zij hebben zich gegeven, in grote verantwoordelijkheid, in liefdevolle dienstbaarheid. Die inzet heeft hen geraakt, diep in hun gemoed. Er waren ook de familieleden, die meeleefden met de laatste dagen van hun geliefden, maar noodgedwongen geremd werden in hun contacten, die afscheid moesten nemen met handschoenen aan of van achter glas. De verhalen die deze mensen vertelden waren schrijnend. Hun liefde was groot maar werd zwaar gekwetst. En dan waren er ook nog de velen die in armoede of eenzaamheid leefden.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 24 maart 2021

Pastoor Frans