Terecht nodigt onze paus ons uit om ons kerststalletje van onder het stof te halen. Want als we een kerststalletje in onze woonkamer, in de kerk of op straat hebben staan, dan is dat te danken aan de heilige Franciscus van Assisi. Toen hij in 1223 – dit is nu 800 jaar geleden – op 11 november terug kwam van Rome, waar hij net van de paus de bevestiging van zijn regel had gekregen, herinnerden de grotten van Greccio hem aan het landschap van Bethlehem.
15 dagen voor het feest van Kerstmis drukte Franciscus de wens uit om ‘de herinnering te vieren van het Kind dat in Bethlehem is geboren.’ Hij wilde voor zijn ogen op een of andere manier zien dat Jezus leed als een weerloos kind. Hoe Hij in de kribbe werd gewiegd en hoe Hij op het stro werd gelegd te midden van de os en de ezel. De man aan wie hij die wens had uitgesproken ging aan de slag. Toen Franciscus, samen met de broeders en vele anderen van de streek in Greccio op 25 december aankwam, vond hij de kribbe met stro, de os en de ezel, en ze toonden een onbeschrijfelijke vreugde voor de kerstscène zoals nooit tevoren. Daar werd dan ook de eucharistie gevierd. Allen rond de grot waren vervuld van vreugde en er was geen afstand tussen de gebeurtenis die zich voltrok en de mensen die aan het mysterie van de eucharistie deelnamen. Terwijl de kerststal toen nog geen figuren bevatte, zag men het kind in de kribbe liggen.
[…]
Lees meer in KERK & leven van 20 december 2023
Aan iedereen een vreugdevolle en hoopvolle kersttijd toegewenst.
Emmanuel Vidts
Pastoor-deken
