De veertigdaagse vastentijd is een tijd van soberheid, bekering en gebed. Natuurlijk ook van solidariteit met de Derde Wereld, tijd van Broederlijk Delen. Dit jaar wordt gefocust op het dubbele thema van ‘samen’ en ‘rechtvaardigheid’. In Laudato si’ schreef paus Franciscus behartenswaardige gedachten hierover, die onze bezinning en actie tijdens de vasten kunnen inspireren.
Ongelijkheid
“We zouden ons moeten ergeren aan de enorme ongelijkheden die bestaan tussen ons, want we blijven verdragen dat sommigen zich waardiger achten dan anderen. We zijn er ons niet meer van bewust dat sommigen zich voortslepen in een vernederende miserie zonder enige kans om eraan te ontsnappen. En dit gebeurt terwijl anderen zelfs niet weten wat te doen met hun bezit, vol ijdelheid pronken met hun zogezegde superioriteit en zo een spoor van verspilling achterlaten dat dit niet zou kunnen veralgemeend worden zonder de planeet te vernielen.”
Universele broederlijkheid
“Er kan geen gevoelsmatige band met de andere wezens in de natuur bestaan als ons hart niet tegelijk, teder, meelevend bezorgd is voor mensen. Men is duidelijk incoherent als men strijdt tegen de handel in bedreigde diersoorten en tegelijkertijd onverschillig blijft voor mensenhandel, zich het lot van de armen niet aantrekt of een ander die hem niet bevalt wil vernietigen. Alles is met elkaar verbonden. De zorg voor het milieu moet verbonden zijn met oprechte liefde voor mensen en met een ononderbroken engagement voor de problemen van de samenleving. Als het hart ten volle openstaat voor een universele verbondenheid, is niets of niemand uitgesloten van deze broederlijkheid.”
[…]
Lees meer in KERK & leven van 21 februari
