Op 8 oktober a.s. vieren wij de Dag van Mensen met een Chronische Ziekte. Om ons met onze neus op de feiten te drukken: 29 % van onze bevolking is officieel geregistreerd als chronisch zieke.
“En dan?”, vraag je je af. Dikwijls men voegt eraan toe: ”Er is alle dagen wel iets om te vieren of in de aandacht te brengen: dag van de leerkracht, wereld-dierendag, dag van de ouderen, wereldvoedseldag, dag van de geestelijke gezondheidszorg, enz. De lijst is eindeloos. En nu nog de dag van de chronisch zieken? Moet dat nu?”
Veel van deze initiatieven zijn zinvol, en vinden meestal hun ontstaan omdat mensen aanvoelen dat er tal van noden zijn. Projecten, organisaties, soms individuele acties met een ‘goed doel’ voor ogen kunnen we niet anders dan steunen, toejuichen en ondersteunen. Binnen onze empathie, onze mogelijkheden en interesses, ons budget…
Beste lezer, als mens, als christen willen wij, ja moeten wij extra aandacht geven aan mensen die dagelijks leven met een langdurige ziekte of beperking. Reuma, astma, MS, COPD, diabetes, kanker, hart- en vaatziekten… om nog maar te zwijgen over mensen met een psychische aandoening (vaak een gevolg van verwondingen), artrose, verlies van een partner of familielid, neurologische aandoeningen… Ook hier vinden we een ellenlange lijst.
En niet alleen bij ouderen, maar ook jonge mensen worden nogal eens geconfronteerd met één of andere chronische ziekte. Het kan je hele leven omgooien…
Over dit alles kan je heel veel info terugvinden bij Sciensano. Of kan je terecht bij mister Google.
[…]
Lees meer in KERK & leven van 4 oktober 2023
Jo Lauwaert
