De tweede lezing van de komende zondag bevat een geweldig belangrijke boodschap: “Joden eisen wonderen, Grieken verlangen wijsheid”, zegt de apostel Paulus, maar wij, christenen, zegt hij, wij verkondigen niets daarvan. Integendeel: “wij verkondigen juist een gekruisigde Christus, voor de enen een bron van ergernis, voor de anderen een dwaasheid, maar voor ons die geloven is dit precies het teken van Gods kracht en Gods wijsheid”.
CHRISTENDOM ZONDER KRUIS?
In heel wat hedendaags godsdienstig denken en schrijven komt het woord ‘kruis’ maar weinig meer voor. De christelijke boodschap die met het kruis samenhangt wordt bijna doodgezwegen. Wij koesteren ons graag in de geborgenheid van een troostende Christus. Wij willen Paas-christenen zijn die hoopvol openbloeien, maar wij hebben het moeilijk om ook aan het kruis van Goede Vrijdag een plaats te geven in onze geloofsbeleving. Het is aantrekkelijk Pasen te bleven zonder eerst langs Goede Vrijdag te gaan; de vreugde van de verrijzenis delen, zonder eerst door lijden en dood heen te zijn gegaan.
HET KRUIS VAN DE LIEFDE
Dat betekent niet dat we het lijden moeten zoeken. Ook Christus deed dat niet. Men verweet hem dat hij niet vastte of aan zelfkastijding deed, maar regelmatig met mensen aan tafel zat om te eten en te drinken. Hij was barmhartig en bereid tot vergeving. Zo iemand kan er toch niet verdacht van worden uit een ziekelijke behoefte aan zelfkwelling het lijden om het lijden te zoeken. – Christus heeft het lijden niet gezocht. Maar toen Hij dat lijden toch op zich zag afkomen, als consequentie van zijn levenshouding, heeft Hij het ook niet ontweken. Christus kwam tot ons om ons Gods liefde te tonen en te brengen. Aan die opdracht wilde Hij trouw blijven in alles wat Hij zegde en deed. Ook als Hij daarmee onvermijdelijk in botsing kwam met tegenstanders, die bang waren om zich in liefde prijs te geven. De machten van de liefdeloosheid spanden samen en brachten Jezus tot zijn lijden en zijn dood. Zijn kruis was de hoogste daad van liefde, de voltooiing van heel zijn menselijke inzet. Zo alleen, kon Hij tot de glorie van de verrijzenis geraken. Die verrijzenis overwon zijn dood. Zij was de erkenning van Godswege dat het leven en de inzet van Jezus goed waren, dat de zich wegschenkende liefde echt sterker is dan al wat haar tegenhouden wil, sterker dan egoïsme, haat en dood. Elke Goede Vrijdag wordt overtroffen door het onsterfelijk licht van de Paasoverwinning.
Wie het kruis en de verrijzenis, of zelfs maar één van die twee, uit het christelijk geloofsleven wil wegnemen, die verminkt de christelijke boodschap. Er kan dan van alles overblijven, maar het is geen echt christendom, geen blijde boodschap meer die het kruis overwint.
[…]
Lees meer in KERK & leven van 28 februari 2024
pr. Frans
