Heilige Bartholomeusparochie

In de zomer van 2003 vroeg toenmalig deken Rudy Van Acker aan Gerrit Jalet iets te doen voor en met jongeren om hen meer bij de kerk te betrekken. Gerrit dacht aan vieringen in de geest van Taizé. Eerst wou hij ervaren wat Taizé is en in augustus 2003 reisde hij met een groep onder leiding van salesiaan Eric Haelvoet naar het Bourgondische dorp. Toeval of niet: op dezelfde bus zaten twee dorpsgenoten. De positieve ervaringen in de gebedsvieringen, het contact met de broeders en de uitwisseling met gelovige, zoekende jongeren sterkten het idee om ook in Geraardsbergen gebedsvieringen te organiseren. En op 29 november 2003 was het eerste Taizégebed een feit. We kwamen samen in de, toen nog, dekenale kerk. Onder deken Jan Van Raemdonck verhuisden we voor enkele jaren naar de kerk op de Hoge Buizemont. Met deken Frans Hitchinson keerden we terug naar het centrum van Geraardsbergen. Het gebed heeft telkens plaats in het hoogkoor van de kerk. 

Over Taizé

De gemeenschap van Taizé werd door frère Roger Schutz gesticht en telt een honderdtal broeders van alle christelijke strekkingen. De gemeenschap wil een teken zijn van verzoening tussen christenen. Het begon in 1940 toen frère Roger vluchtelingen en Joden opving.  

Sinds eind jaren vijftig ontvangen de broeders jongeren uit verschillende werelddelen, vooral uit Europa. Sommige weken komen er duizenden bijeen in Taizé om te zingen, te bidden, te mediteren en te discussiëren met vele anderen.  

Taizégebed in Geraardsbergen

Drie keer per jaar is er een gebedsviering in de geest van Taizé in de Sint-Bartholomeuskerk. Met de vieringen willen we jongeren warm maken voor gebed en hen uitnodigen te luisteren naar een stem die ze maar weinig horen. Mensen – en specifiek jongeren – aanspreken is heel moeilijk in deze geseculariseerde wereld. We kunnen niets anders dan dit in handen van de Heer te leggen, en erop vertrouwen dat Hij mensen raakt en naar zich toe trekt.

[…]

Lees meer in KERK en Leven van 24 januari 2024 

Iedereen is van harte welkom voor het gebed in de St.-Bartholomeuskerk op de Markt op zaterdag 3 februari en zaterdag 8 juni. We starten het gebed om 20uur. Tot dan? 

Liesbeth en Lutgart Stragier, namens de hele Taizéwerkgroep van de parochie Geraardsbergen 

HEB DE HEER, UW GOD, LIEF… EN UW NAASTE ALS UZELF (Lc 10, 27)

Het thema en het materiaal voor de gebedsweek voor de christelijke eenheid voor 2024 is gekozen en voorbereid door een oecumenisch team uit Burkina Faso onder leiding van de plaatselijke gemeenschap van de spiritualiteitsbeweging Chemin Neuf. Broeders en zusters van het katholieke aartsbisdom Ouagadougou, protestantse kerken, oecumenische organisaties en de Chemin Neuf van Burkina Faso hebben deze samenwerking ervaren als een waarachtige oecumenische bekering.

DE CENTRALE PLAATS VAN DE LIEFDE IN HET CHRISTELIJKE LEVEN

Liefde staat in het DNA van het christelijk geloof. God is Liefde, en de liefde van Christus brengt ons samen in eenheid. Christenen zijn in de wereld getuigen van Gods liefde in Christus door hun liefde voor elkaar (Joh 13,35). In de passage die dit jaar gekozen werd als thema voor de Bidweek voor de Eenheid van de Christenen bevestigt Jezus de traditionele Joodse leer van Deuteronomium 6,5: “Heb de HEER, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht”, en Leviticus 19,18b: “Heb je naaste lief als jezelf”.

In Lc 10,25-37 vraagt een wetgeleerde terstond aan Jezus: “En wie is dan mijn naaste?” De vraag tot wie de verplichting om lief te hebben zich uitstrekt, was onderwerp van discussie onder de rechtsgeleerden. Traditioneel werd deze verplichting alleen van toepassing geacht op Israëlieten en buitenlandse ingezetenen van Israël. Na verloop van tijd, toen het Jodendom versplinterde, werd het soms gezien als alleen geldend voor de eigen groepering. De vraag die deze wetgeleerde aan Jezus stelde was daarom een provocatie. Jezus antwoordt met de bekende gelijkenis over de barmhartige Samaritaan, waarin Jezus laat zien dat liefde veel verder gaat dan de grenzen die de wetgeleerde zich voorstelde.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 17 januari 2024

Veranderingen lijken op het eerste zicht altijd moeilijk. We kunnen jammeren en klagen, maar we kunnen ook initiatieven nemen tot samenwerking, kleine stapjes in de goede richting. We zien ze al gebeuren.

LUISTEREN NAAR ELKAAR

Bij sommige parochianen lijken we op niet teveel begrip te mogen rekenen. Met deze mensen willen we graag in gesprek gaan, of in de eerste plaats naar hen luisteren. Zo kunnen we tot gezamenlijk gedragen visie komen met wederzijds begrip. Bij de keuze om kerken minder te gebruiken is de blik dikwijls gericht op het tekort aan voorgangers, maar veel dwingender is het tekort aan medewerkers, parochianen die de plaatselijke zorg voor kerk en vieringen kunnen blijven dragen. Ook het aantal kerkgangers per kerk is drastisch verminderd. Hoe kunnen we feestelijk eucharistie vieren met acht mensen die dan nog eens verspreid zitten in een veel te grote kerk?

[…]

Lees meer in KERK & leven van 10 januari 2024

KERK TAXI

Niet iedereen kan zich verplaatsen naar andere kerken. Er zijn al initiatieven om vervoer te regelen. Mensen met een auto willen afspreken om anderen te laten meerijden. Dit is al een vorm van verbondenheid van voor mensen de kerk binnen stappen. Het zal nog meer verbondenheid scheppen tijdens het samen eucharistie vieren.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 10 januari 2024

WAT IS HIER GAANDE?

Misschien is het je ook al eens overkomen dat er in je dorp of stad op een zekere dag zoveel volk van overal toestroomt dat je je afvraagt: “Wat is hier gaande ? Voor wie of wat komt dat volk hier naartoe?”
En dan verneem je dat er in uw dorpje een wereldbekend figuur is komen wonen of er één of ander gebeurtenis op til staat.
En dan krijg je dat spottend antwoord:
“Hoe, jij weet dat niet en je woont hier nochtans?”
Dergelijke ervaring hadden Herodes, zijn hogepriesters en Schriftgeleerden en eigenlijk heel Jeruzalem met hem, toen drie Wijzen uit het Oosten kwamen vragen waar de pasgeboren koning der Joden verblijft.
Uitgerekend zij wisten dat niet, maar die Wijzen, vreemdelingen waren het, die niets met de Bijbel of de tempel te maken hadden, waren van heinde en ver gekomen om aan de joodse notabelen bekend te maken, dat de beloofde Messias, hun redder, geboren was.
Met het licht van één enkele ster waren ze het te weten gekomen.

WAT WETEN WIJ VAN DEZE WIJZEN?

Niet veel, bijna niets, ook in de heilige Schrift vinden we daarover niets. Wat wij van hen weten, staat geschreven op deze ene bladzijde bij Mattheüs.
Ze duiken op zoals een opschietende ster aan de hemel, die ineens ook weer weg is en verdwijnt in het duister.
Zo ook verdwijnen deze Wijzen uit het Oosten uit onze menselijke aandacht.
We weten niet eens precies met hoe velen ze waren.
Er staat: “Wijzen uit het Oosten”, onbepaald dus.
Waren het er twee, vier of vijf?
Maar er waren toch drie koningen?
Neen, er waren drie geschenken en daaruit heeft men afgeleid, dat er drie koningen moeten zijn geweest.
Niet koningen, maar Wijzen.
Die geschenken zagen er wel koninklijk uit en bovendien wisten de mensen van toen maar van het bestaan van slechts drie werelddelen: Europa, Azië en Afrika.
Amerika was nog niet ontdekt, Australië al evenmin.
Achter elk werelddeel stak een koning, vandaar de drie koningen.
Eigenlijk weten wij heel weinig van hen.
We kennen bijvoorbeeld hun vaderland niet.
Ja, ze kwamen uit het Oosten, maar het land waarnaar ze terugkeerden, wordt niet vermeld.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 3 januari 2024

Priester André Carchon

Aan ieder van u, aan uw familie, aan allen die u dierbaar zijn wens ik van harte een gezegend nieuw jaar 2024 toe. Ik bid dat God u en uw dierbaren nabij mag zijn in het leven dat zich het komende jaar aandient, in dankbaarheid en vreugde om het goede en het mooie dat mag gebeuren en in moed, kracht en troost als moeilijkheden het levenspad komen te kruisen.

Het is de indrukwekkende Aäronszegen uit Numeri 6, die ons in de liturgie op nieuwjaarsdag aangereikt wordt, die ook ons vandaag een werkelijkheid mag worden. Ik wil even stil staan bij de drie zegenspreken die er deel van uitmaken.

Vooreerst: ‘moge de Heer u zegenen en behoeden’. Het is een bede die uitdrukt dat het woord van God ‘goed’ brengt over ons leven. Tevens wil God ons leven behoeden, tegen alles wat het ten onder kan brengen. Hij wil dat ons leven behouden blijft. Het is een bede om een behouden leven voor uzelf en uw dierbaren.

Vervolgens: ‘moge de Heer de glans van zijn gelaat over u spreiden en u genadig zijn’. Het is een bede opdat we ons persoonlijk aanvaard weten in wie we als mens zijn, ook in onze tekortkomingen. Geheel en al mogen we ons in oprechtheid tot de Heer richten en ons door zijn genade laten beschijnen. Zoals het licht schijnt in de dag, zo wil Gods genade ons leven verlichten en toekomst geven.

Tenslotte: ‘moge de Heer zijn gelaat naar u toekeren en u vrede schenken’. Het mag een bron zijn van grote vreugde en kracht te weten dat de Heer zich naar ons toewendt en dat Hij niets anders wil dan zijn vrede planten in ons hart.

Dit is mijn bede voor u, voor uw dierbaren, voor onze parochie en heel de samenleving.

Een zalig en gezegend nieuw jaar!

Emmanuel Vidts, pastoor
Deken van Zottegem

De meeste winkelstraten en zelfs heel wat woonkamers baadden reeds weken in het licht van Kerstmis. Lichtjes overal. De kerstboom pronkt in al zijn glorie reeds een hele tijd in meerdere huizen. In deze donkere dagen een hoopgevende gedachte dat het licht ooit zal weerkomen. Maar bij velen draait het enkel om: sfeer… gezelligheid… knusjes samen zijn… cadeautjes geven…

Want wie staat nog stil bij de echte betekenis van Kerstmis en wie weet nog vanwaar Kerstmis eigenlijk afstamt?

Hoeveel mensen denken en weten nog dat met Kerstmis de viering van de geboorte van Jezus Christus, de verlosser van de mensheid wordt herdacht. Deze geboorte markeert de menswording van God. Kerstmis is dus het feest van de incarnatie van God de Zoon. Als cultureel verschijnsel is Kerst de gekerstende versie van het Winterzonnewendefeest.

Christusmis

Het woord Kerstmis komt van het Middelnederlandse kerstesmisse. ‘Kerstes’ duidt op Christus en ‘misse’ op mis: ‘Christusmis’. Dus: ‘Kerstmis’ verwijst naar de Geboorte van Jezus Christus.

Winterzonnewende

Het licht van de zon was en is in veel natuurgodsdiensten de bron van het leven.
De winterzonnewende op de Romeinse kalender vond plaats op 25 december.
Dat is het moment dat de zon weer in kracht toeneemt: in de natuurgodsdiensten is dit de reden om het Nieuwe Leven te vieren. De winterzonnewende heette in het Romeinse Rijk de dies natalis solis invicti: ‘geboortedag van de onoverwinnelijke zon’. De dag stond in het Romeinse Rijk in het teken van Mithras, een zonnegod die volgens de Perzische mythologie uit een maagd geboren was.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 20 december 2023

We wensen jullie een zalig en vredevol kerstfeest
en een gelukkig en vreugdevol nieuwjaar.

Jan De Lil

We leven met z’n allen in een jachtige wereld. Alles moet snel gaan want we hebben zoveel te doen. We boeken onze agenda zo vol dat het leven een race tegen de tijd wordt. Kunnen we nog stilvallen, tijd nemen om hoopvol uit te kijken naar iets moois dat zal gebeuren?

Uitkijken naar licht, verlangen naar vrede

Elk jaar willen mensen de kerstboom en kerstversieringen aan en in het huis vroeger aanbrengen. De dagen worden steeds korter, er is minder licht en warmte. Dat is voor veel mensen een moeilijke tijd, een tijd waar ze misschien maar al te snel doorheen willen. Iedereen is op zoek naar licht en warmte.
De vele nieuwsberichten van oorlog en geweld, veraf en dichtbij, doen niemand goed. We maken ons zorgen en verlangen naar vrede.

De mooiste tijd van het jaar

Voor vele mensen is de kersttijd een gezellige tijd, tijd voor ontmoetingen, warme bijeenkomsten met lekker eten en cadeautjes. Maar er zijn ook mensen die niet zo uitkijken naar deze tijd omdat alles dan zo confronterend wordt omwille van wat niet kan. Sommige mensen, die in eenzaamheid leven vinden de kersttijd niet zo’n mooie tijd want het is een tijd waarin ze nog meer voelen dat zij niet hebben wat anderen wel hebben.

[…]

Lees meer in KERK & leven van 13 december 2023

Ann Van Nieuwenhove